ภาระหน้าที่....ความรับผิดชอบ ก็เหมือนสิ่งของชิ้นหนึ่ง ที่เราแบกมันไว้ตลอดเวลา หลายครั้งหลายหน ที่สิ่งของชิ้นนี้มันทำให้เราเหน็ดเหนื่อยกับการแบกมันไว้ แต่การทิ้งขว้างก็ดูจะเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีนัก แล้วเราจะจัดการกับสิ่งที่มันหนักอึ้งนี้อย่างไร วันไหนที่รู้สึกเหนื่อยล้าจนทนไม่ไหว ลองเก็บภาระหน้าที่และความรับผิดชอบใส่กล่องใบใหญ่ ปิดฝาให้สนิทแต่ไม่ถึงกับต้องติดสก๊อตเทปหรอกนะ เพราะถึงอย่างไรคุณก็ต้องเปิดมันออกมาอยู่ดี เราแค่จะปิดมันไว้เพียงชั่วคราวเท่านั้น แล้วแอบมันไว้ตรงไหนสักมุมนึง ที่เราไม่สามารถมองเห็นมันได้อีกในช่วงระยะเวลาของการปลดปล่อย เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จสรรพ ลองสำรวจตัวเองดูหน่อยดีมั๊ย คุณละเลยตัวเองมานานแค่ไหน คุณใช้เวลาไปกับภาระหน้าที่และความรับผิดชอบมานานเท่าไหร่ สุขภาพร่างกายคุณใช้งานมันหนักหนาสาหัสเพียงใด คุณละทิ้งความสุขเพราะมั่วยุ่งกับภาระหน้าที่ที่แสนหนักอึ้งได้อย่างไร หากวันนี้คุณจะวางทุกอย่างลงบ้าง อย่างน้อยแค่ซักช่วงเวลานึง มันก็เหมือนการได้เติมพลังให้กับตัวเองอีกครั้ง พลังในตัวเองที่มีอยู่ถ้าแค่ได้แต่ใช้ไป ไม่มีการเติมเต็มมันย่อมมีวันหมด เมื่อถึงวันนั้นเราอาจจะไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นมา และต้องละทิ้งภาระหน้าที่ ความรับผิดชอบตลอดไปก็อาจเป็นได้ งั้นถ้าวันนี้มันเหนื่อยล้า..... ก็วางสิ่งที่อยู่บนบ่าไว้บ้างนะ แต่..ด้วยความรักที่มีต่อลูก ไม่ว่าจะหนักเพียงใด แม่ก็ไม่เคยวางซะที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น